Kurtların Yaşamı ve Avlanması

KURT
( Cani lupus L. )

Kurtlar en çok Alman Kurduna benzer. Bütün köpeklerden ve Alman Kurdundan da farkı, kuyruğunun duruşundadır, Kurdun kuyruğu tam yere doğru bakar ve sırt izasından daha yukarıya çıkmaz, ayni zamanda köpeklerdeki kadar, hareketli değildir.
Yetişkin bir Kurt hakikaten köpeğe benzer.Uzunluğu 1.5-1.6 m. kadardır kuyruğunu katmadan, kuyruğun uzunluğu da 30-50 cm. kadardrır, yüksekliği ise 70-90 cm. dır. Ağırlığı 40-50 kg. arasındadır, 60 kg. dan fazla olanlar da vardır ama bunlar istisnadır ve azdır.Geçmişte Rusyanın bazı bölgelerinde büyük Kurtlar görülmüştür, çok iri olduklarından ve tek başlarına bir atı devirebildiklerinden, yerel halk onları, Atçılar diye adlandırmışlar.

Kurt güçlü ve sağlıklı bir hayvandır, sırtı düz, karnı ise içine çekik.Ayakları mükemmeldir , onlar bazı açıklamalarda yazıldığı gibi sadece (kaslandırılmış) değil, bunun yanında çok çalışkan bir atlet gibi kasları belirgin bir şekilde beli olur.Arka ayakları daha da güçlüdür.
Avrupa kıtasında en dayanıklı hayvandır, koşarak 20 km. gidebilir, normal yürüyüşle ise 70-100 km. gidebilir.Atağa geçtiğinde saatte 70-75 km. kadar hıza ulaşabilir,böylelikle en hızlı koşan geyiği bile yakalayabilir.
Kurdun geniş bir yüzü ve gelişmiş alnı vardır.Burun yapısı hem uzun, hem de geniştir,sivri ve büyük köpek dişleri vardır, bunlarla avladığı hayavanların kaslarını yırtıp kemiklerini parçalayabilir.
Gözleri sarı, sadece çok yaşlılarda açık kahverengi olurlar.Kulaklar her zaman dik, üçgen şeklinde ve hareketli.Kuyruğunun tam sonunuda koyukahverengi ve ya siyah çizgi vardır.Tüy rengi yaşadığı bölgeye bağlıdır,kuzeyde tam beyaza yakın kurtlar vardır ama genelde gri ve ya siyaha yakındırlar. Kış aylarında iri tüylerin altında, kısa, sık ve sıcak tutan bir tüy çıkar.

Duyu kabiliyeti, koku, işitme, görme ve akıl,mükemmelin de ötesinde gelişmiştir .
Kurdun kalitesi,gücü, dayanıklılığı, tedbirliliği ve tehlikeyi sezme kabiliyeti, onu Avrupa da hayvanların, kralı yapar.
Aslında kurtlar, köpek balıklarından sonra, mükemel bir öldürme makinesi (biyomakinedir) ki, bu biyomakine Avupada halen bulunabiliyor.Bundan daha fazlası, kurtlar grup halinde avlanırlar bu da onların, biyologlar tarafından gelişmiş beyin sistemi olduğuna dayir düşünmelerini sağlıyor.Avlanma esnasında, sıralama, organizasyon, hatta tecrubelerine dayanarak bazı bilgieri kullanmaları onları avda, geçilmez kılıyor.
Kurtlar İskandinav ülkelerinden, Rusyanın diğer köşesine kadar bulunurlar, Asya, Hindistan, Pakistan, Çin, ve Kuzey Amerikada da vardırlar.

Kurtlar gizli yaşarlar ve genelde geceleri avlanırlar.Çiftleşme zamanında ikişer yaşarlar ve genelde dağların tehna yerlerini (bölgelrini) tercih ederler ama her zaman suya yakındır bu yeler.Bu bölgelerde rahatsız edilmezlerse birkaç seneorayı kullanırlar. Çiftleşme zamanları kış aylarındadır genelde ocak-şubat.O zaman sürüden ikişer, ikişer ayrılırlar, dişiler için erkekler arasında çekişmeler olur ama bu çekişmeler hiçbir zaman ölüme kadar gitmez, yenilen yerlere yatar, sürünür ve ya arkası üstü yatar, böylelikle yenildiğini kabul etmiş olur.Galip gelen Kurt ise saldırıyı keser ve diğerinin uzaklaşmasına izin verir.

İlkbaharda dişi kurt 3-4 ve ya 6-8 yavru doğurur.Yavrular görmez ve duymazlar ama iki hafta sonra görmeye başlarlar ve daha aktif olurlar, biraz daha büyüdükten sonra inlerinden ve ya yuvalarından çıkarlar ve gün boyu oyun oynarlar.Bu oyunlar onlara daha sonra avlanmak için kullanacakları hareketleri öğrenmelerini saglar.Çoğu yavru, yanlız kaldıkları zaman, baykuşlara ve ya başka yırtıcı kuşlara, yem olur.
Kurtlar köpeklerle de çiftleşirler, kurt zaten köpeğin kanıtlanmış atası da değilmidir.
Bu çiftleşme sonucundan doğan yavrular da doğurgandır.Bilim adamları, böyle çiftleştirmeler sonucu yok olmaya yüz tutan bir kurt sürüsünü, böylelikle kaybolmaktan kurtarılabileceğini düşünüyorlar.Bir kaç nesil sonra köpek çizgileri kayboluyor , kurt genleri üstün çıkmaya başlıyor ve böylelikle, sürü kendini toparlamış oluyor.

Genelde Kurtlar akıllı ve sosyal hayvanlardır. Çftleşme zamanı hariç, sürü halinde yaşarlar.Sürü lideri bir çiftten oluşur ve bütün komuta onlardan gelir, bütün sürüler genelde akrabalardan oluşur ,yabancı bir kurdu kolay,kolay aralarına almazlar.Bu grupta her kurt yerini bilir, yerarşiyi kimse bozmaz .
Günümüzde kurtlar için yazılmış kaynaklar çoktur ve bunlardan biliyoruz ki kurtlar, kendi toplumunda, kendi kurallarıyla yaşar, avlanırlar ve gerektiğinde kendilerini savunurlar.Yine onlara mahsus, kurt ulumasıyla haberleşebilirler ve tehlikelere karşı biri birileni, uyarabilirler.Yine araştırmalar gösteriyor ki kurt uluması 8 km. mesafeden duyulabilir.

Bazen, yetişkin kurtları sürüden atabilirler .Her sürünün kendine ait avlanma bölgesi vardır, başka sürü bu bölgeye girerse o zaman aralarında kavga olur.

Kovulmuş erkekler tek bşlarına avlanırlar, ta ki güç toplayıp başka bir sürüye katılana ve ya, lider olana kadar.Yetişkin ve ya, yanlız yaşlı kurtlar, kurt efsanelerinde anlatılanlardır.Yaşlılar sürüde avlanma katkıları olmaz ama tek başlarına avlanarak hayatta kalabilirler.Onlar çok tehlikelidir, çünkü bütün birikmiş tecrübelerini avlanırken kullanırlar, sıklıkla evcil hayvanlarına pusu kurarlar.

Kurltar genelde ormanlık bölgelerinde yaşarlar ama çok aç olduklarında yaşanan bölgelere de inerler.Yaz aylarında daha da yükseklere çıkarlar av bulabilmek için. Kurtlar her türlü şartlarda yaşayabilir, yeter ki av olsun,yakınlarında .
Doğada düşmanları yoktur .Çok aç olup ve sürüdeyseler ayıya bile saldırırlar ama sayıları az olursa ondan çekinirler.Büyük domuzlardan da korunurlar.Kurtlar her şeyi yiyebilirler, kurbağa, büyük sinekler,kertenkele, sincap, yerde yuvası olan kuşları, tavşan, tilki, karaca,geyik, koyun, inek ve at.Büyük kış aylarında çok aç kaldıklarında, köpek hatta, yaralı ve ya hasta kurt bile yiyebilirler.Her türlü leşi yiyebilirler. İnsana normalde saldırmazlar ama saldırma vakaları her zaman olmuştur.

Rusyada kurtla savaş hiçbir zaman bitmeyecektir, orada bu yırtıcı hayvan çok çeşitli metodlarla avlanıyor. Bunların bazıları ise, kapanla, gümeden, bek, sürek, kızakla, bu kızakta bir küçük domuz taşırlar sesine kurtlar gelsin diye,helikopterle ve motorlu kızaklarla.

Kurt avında, başarılı olmak için taze izler bulunduktan sonra organizasyon çok hızlı bir şekilde yapılmalı ve pusuya duracak avcılar yerlerini almalı, bu avlarda yerli avcılar olmalı ki, onlar kurtların hangi yolları kullandıklarını ve bölgeyi iyi bilirler.Kurtlar yerde kar olduğunda ard .arda giderler ki, ayni izleri kullanıp fazla güç sarfetmesinler.

Kurtlar her sesi çok iyi duyarlar ve onlara ciple yaklaşılırsa ters bir şey olacağını tahmin ederler.Bunun için araçlar uzakta bırakılır, ses yapmaması için, mümkünse bir tepe arkasında.Ondan sonra pusuda duracak kişiler yerleştirilir ve sürenciler yerlerini alır.Sıklıkla kurtlar girdikleri yerden geri kaçarlar o yüzden, girdikleri patikalarda devamlı birileri durmalı, izlerin üstüne basılmamalı, çünkü kurtlar bunların farkına varır ve yönlerini değiştirirler .

Sürenciler yavaş ve çok dikkatli ilerlemeliler, yerlerine vardıktan sonra, gürültüyle kurtları korkuturlar, aralarından kurtların geri kaçmamaları için dikkat etmeliler, çünkü onlar sık, sık bunu yaparlar.Geri kaşmış olursa onlara ateş etmeliler.Sürencilerin arasında da yerli, merayı iyi bilen avcılar olmalı, her avcı kendi bölgesini korur, gözetler ve sadece daha önceden belirlenmiş tarafa ateş eder.Ateş edildikten sonra, yaralı kurt varsa, düşmemişse ve çok kan kaybediyorsa izlenir ve bulunması sağlanır, çok kan yoksa genelde bulunamaz.
Bu çok akıllı, tedbirli ve yırtıcı hayvanı en rahat, geçtiği yollar beklenerek avlanılır.Bu genelde bir iki çok iyi avcı tarafından yapılır, kurt yaklaşırken biri birine işaretler yaparlar, kurdun yaklaştığını anlayabilirler.