Kaza Senaryosu – Komedi

[URL="http://www.***************/tiyatro/144011-kaza-senaryosu-komedi.html"][IMG]http://www.***************/images.gifdolunay[/URL]Müfit: Rezzan, Rezzan kızım kalk kaza yaptık!
Rezzan: Müslüm söyleme, söyleme Müslüm.
Müfit: Rezzan kalksana kaza yaptık. Rezzan!
Rezzan: Müfit sen misin? Ya şu şoföre söyle de teybi kapatsın.
Müfit: Kalk! Kaza yaptık.
Rezzan: Niye kendimiz yaptık canım? Hazır alsaydık.
Müfit: Rezzan kızım kalk kaza yaptık.
Rezzan: Üff! Ya tam rüyamda Müslüm Gürses’i görüyordum. Ne! Kaza mı yaptık? Öldük mü?
Müfit: Vallaha bizde bir şey yok; ama Resul amca ölmüş galiba.
Rezzan: Resul amca mı ölmüş
Müfit: Evet.
Rezzan: Çak o zaman.
Müfit: Çak.
Rezzan: Evet.
Müfit: Yırttık hayatım yırttık! Artık bütün miras bizim.
Rezzan: İnanamıyorum Müfit inanamıyorum. Yani bitti artık ayda bir kalkıp Erzincan’dan İstanbul’a gelmeler, Resul amcayı tuvalete götürmeler ve bu işlemler sırasında yanında bulunmalar hepsi bitti.
Müfit: Evet hayatım hepsi bitti; artık har vurup harman savurabileceğiz.
Rezzan: Müfit!
Müfit: Söyle canım.
Rezzan: Bütün miras bizim mi?
Müfit: Evet.
Rezzan: Artık istediğimiz kadar para harcayabileceğiz. Güle güle Resul amca güle güle.
Mualla: Aa kocam yok, evet kocam yok..Yaşasın hemen Sedat’ı arayıp aramızdaki engelin ortadan kalktığını söyleyebilirim. Cep telefonu olan var mı?
Tevfik: Mualla!
Mualla: Telefon kalsın.
Tevfik: Mualla kaza yaptık değil mi?
Mualla: Evet.
Tevfik: Ben biliyordum zaten o şoför olacak hıyar o kadar hızlı gidiyordu ki bir saniye uyumadığım halde hiç bir yeri tam manasıyla göremedim.
Rezzan: Şoför hakkında ileri geri konuşmayın. Biz ona minnettarız.
Mualla: Biz de olacaktık kısmet değilmiş.
Suna: Ayy, ayy ne oluyor? Geldik mi? Allah Allah bu şirket insanları böyle mi indiriyor canım? Ayy!
Rezzan: Evet hanımefendi kaza mahalline geldik. Zaten biletinize bakacak olursanız kalkış yeri Erzincan varış yeri kaza mahalli.
Suna: Ne yani kaza mı yaptık? Allah kahretsin.(Rezzan’a koşar) Yarın düğünümüz vardı.
Rezzan: Kızınız mı evleniyor?
Suna: Hayır canım ben evleniyorum. Şansa bak, sen gel otuz yıl uğraştıktan sonra bir koca bul, düğün arifesinde kaza olsun.
Rezzan: Şuradan bir telefon edin müstakbel eşinize.
Suna: Edemem.
Rezzan: Niye?
Suna: Duymuyor ki…İşin kötüsü duymadığını kabul etmiyor. Yıllardır kendisini arayan herkesi telefon sapığı sanıyor. Şimdi arasam beni telefon sapığı sanacak ve küfür edecek.
Rezzan: Onların duyanları da vardı, onlardan alıverseydiniz.(Suna’yı taklit eder.) Gerçi seni duyan ne yapsın.
Suna: Bana bir şey mi söylediniz?
Rezzan: Yok, yok kocam yanımda ona söylüyordum.
Tevfik: Yahu arkadaşlar burada böyle duracak mıyız? Bizi bu hale getiren şoförden hesap sormayacak mıyız?(Kalkar.) Dağ başını duman almasını mı bekleyeceğiz? Ya yürüyelim arkadaşlar!
Hepsi: Vallaha doğru söyledin.(İçeri muavin koşarak gelir. Elinde megafon vardır.)
Muavin: Sayın yolcular! Sayın yolcular!( Suna muavine koşar.)
Suna: İşte muavin geldi. Sana soruyorum muavin.
Muavin: Sus sayın yolcu!( Suna geri çekilir.)
Muavin: Sayın yolcular, otobüsümüz üç gün, üç gece kaza ve ilk yardım molası vermiştir. Çaylar şirketten değildir. Hepinize geçmiş olsun. Saygılar dilerim.( Hepsi üstüne çullanır.)
Hepsi: Ne diyorsun? (Kargaşa yaşanır.)
Tevfik: Muavin nerede bu şoför?
Muavin: Buralardadır, ne yapacaksın?
Tevfik: Hiççç, kulağını kurutup saklamak istiyorum. Yahu hiç uyumasın diye onunla konuştum. (Karısına gider.) Hatta bir ara gözlerinin ne kadar güzel olduğundan bile bahsettim. Yine uyudu o alçak herif yine!
Muavin: Sen yine yalan söylüyorsun sen…Niye yalan söylüyorsun? Benim İsmet abim direksiyon başında katiyen uyumaz. Benim İsmet abim bu memleketin en iyi şoförlerindendir. Hatta o kadar iyidir ki geçen sene ismini bir köprüye verdiler… Köprü kabul etmedi.( İsmet emekleyerek içeri girer.)
Muavin: Ha İsmet abi geldi işte bak,bak bak bak bak maşallah maşallah dış kulvardan girdi İsmet abim. Vallaha herkes seni soruyor çok ayıp.