Imkânsız Mezuniyet – Mezuniyet İle İlgili Şiir

Imkânsız Mezuniyet – Mezuniyet İle İlgili Şiir

Kara Gözlü
Imkânsız Mezuniyet – Mezuniyet İle İlgili Şiir

Imkânsız Mezuniyet

En tembel öğrenciyim hayat denen okulda,
Sınıfından bahçeye, buralar sen kokuyor…
Dersten, sınavdan öte; İsmin kalmış akılda,
Kalem defter koyduğum sıralar sen kokuyor…

Her sabah ki andımız, hicrinle solmaya var,
’’Varlığım varlığına armağan’’ olmaya var,
-Karatahta- yalnızca adınla dolmaya var,
Tahta ya isim veren karalar sen kokuyor…

Beden dersinde hasret bunalttı beni terden,
Ayaklarım saçına dolandı, düştüm birden!
’’Canın sağolsun’’ deyip, tekrar doğruldum yerden,
Dizimde pıhtı-pıhtı yaralar sen kokuyor…

Hayâlini köreltmek, silmek ölüm ötesi.
Formülünü keşfetmek, bilmek ilim ötesi.
Kantinde bir çay içip, gülmek zulüm ötesi;
Adı teneffüs olan aralar sen kokuyor…

Veli toplantısında öğretmenler çıldırdı,
Müdürümüz kaydımı alt sınıfa aldırdı.
Vuslat dersinde hoca son sözlüye kaldırdı,
Karnem kırıkla doldu, sorular(!) sen kokuyor…

Ali Erdinç