Hayat…
Engelli den mektup .. mutlaka okuyun !
dün gece yatağımdan, tavandaki yıldızları seyrettim.. artık onların da yapmışlar sunisini… oysa ben hep gerçek yıldızları izleyebileceğim geceler istemiştim… anlatırlardı … " bizim köyde damlarda yatarız yaz geceleri… yıldızlar o kadar güzeldir ki…" imrenirdim… hiç olmadı benim gidebileceğim bir köyüm, damında yatabileceğim iki katlı küçük, şirin bir evim… çocukluğumda dizlerim kanamadı benim hiç, dut ağaçlarına tırmanamadım, elimde salça ekmek saklambaç oynayamadım bahçelerde.. pencere kenarlarında geçen günlerdi hayatımın en yaşanılması gereken yılları…yaşayamadım… ağlamazdım üzülmesinler diye, isyan edemezdim canları yanmasın diye.. ben hiç çocuk olmadım ki….
kulaklarımın sağır olmasını istediğm zamanlar oldu, dışarıdan gelen cıvıl cıvıl seslere dayanamadığım günlerde….
büyüdüm, bir tarafım hep yaşanmamış çocukluğumla başbaşa…
dün gece yatağımdan tavandaki yıldızları seyrettim, artık onlarında yapmışlar sunisini…
tıpkı benim de iki bacağım gibi…..
aLıntıdır.