Hayat…
Tevhit (Akrostiş şiir)
TEVHİT
Lisan-ı ilâhiyle, seslendi Cenab-ı Hak,
Adını tehlil ile, anarken Hakk-ı Mutlak.
İmanın çatkısıdır, nur içre nur-u kelâm,
Lâfız-ı sultandır o, onda felâh, onda selâm.
Asumanlar almaz ama, mümin kalbe sığar nuru,
Haktan gelen o sürûru, inananlar duyar ancak.
Ey İlâhi; bilirim ki, Sen’den başka yoktur ilâh,
İmanın kapısıdır, Lâ İlâhe İllallâh.
Lâ yemutsun ey Kerim, er Rahîmsin ey Rahman,
Lâ mekansın ey Celîl, el Cebbâr-u vel Gufran,
Aşkın ile yandı gönlüm, izin ver tutunayım,
Lütf-u ilâhine erenlerin dâmânına,
Lisan-ı tespih ile, yorulsun dudaklarım,
Adın için öleyim, izin ver katılayım.
Hak yolunda can veren, şehitler kervanına.
Mahşerde aydınlığım, gölgesine sığındığım,
Ufkumda doğan güneş, Sen’inle ısındığım.
Hatem-ül enbiyasın, nebiler sultanısın.
Alemlere inen rahmet, Resul-ü kibriyasın.
Muhammedül eminsin, habib-i nebi Allah
Medet ya Muhammed, medet ya Resulallah,
Enbiya-i nur-u Sultan, şanı büyük yüce resul,
Defterim günah dolu, olamadım iyi bir kul.
Etmez isen şefaat, halim yamandır benim,
Ne olur esirgeme, kurtulsun nârdan tenim.
Rahmetini esirgeme Ya Zül Celâl-i Vel İkram,
Esma-i Hüsna’n aşkına, alma bizden intikam.
Sığındık Tevvâb-ü Rahim-i Rahmanına,
Umarız mağfiretini, biz günahkâr kullarına.
Lisan-ı hüsnü kalple söyledim ben bu nâzımı,
Arz ettim içtenlikle hâl-i pür melâlımı,
Lafz-ı Nuru nakşettim şu nâciz mısralara,
Lisan-ı tevhit ile iman etti şiirim,
Arzımı kabul eyle, mağfirete kıl vesile,
Hidayet nasip eyle; Ya, lâ Nazîr-i el Kerim.
Not. Şiir akrostiş tarzındadır. İlk harfleri yukardan aşağı okunduğunda LAİLAHEİLLALLAH MUHAMMEDEN RESULALLAH çıkmaktadır.