Hayalet
Meleklerin Mü’minlerle Alakaları
1) Müminleri Sevmeleri
Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Allah bir kulu sevdiği zaman, Cebrail’e: ‘Ben falanı seviyorum, sen de sev’ diye emreder. Cebrail de onu sever. Sonra Cebrail gökte nida edip: ‘Allah falan kimseyi seviyor, bu sebeple siz de onu seviniz!’ der. Akabinde semâ ehli de onu sever. Sonra Allah yerdeki insanların gönüllerine o kimsenin kabul ve sevgisini kor’ buyurdu.”
Buhari: 3029, Müslim: 2637/157
2) Müminlere Dua İle İstiğfar Edip Salatu Selam Getirmeleri
Ebu Umame (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Şüphesiz ki Allah, melekleri, hatta kovuğundaki karınca ve denizdeki balık insanlara hayır öğreten kimselere dua ve istiğfar ederek salât ve selam ederler’ buyurdu.”
Albânî Sahihu’l-Cami: 1838
Bera bin Azib (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i şöyle derken işittim:
“Şüphesiz Allah ve melekleri birinci safa selam etmektedir.”
İbni Mace: 997, Ebu Davud: 543, Ahmed: 4/285, Albânî Sahihu’l-Cami: 1839
Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Biriniz namaz kıldığı yerde hades yapmadan (veya kalkmadan) beklediği surece melekler ona salât eder. Ey Allah’ım kulunu bağışla ona acı der’ buyurdu.”
Albânî Sahihu’l-Cami: 6727, Ahmed: 2/252, İbni Mace. 799
3) İlim Meclislerinde Hazır Bulunmaları
Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Her hangi bir topluluk Allah’ın evlerinden bir evde toplanıp Allah’ın Kitabını tilavet ederler ve onu aralarında karşılıklı öğrenerek ders yaparlarsa muhakkak üzerlerine sekinet iner. Kendilerini rahmet kaplar. Melekler onların etrafını çepeçevre kuşatırlar. Allah da onları kendi indinde bulunanlar içerisinde anar’ buyurdu.”
Müslim: 2699
4) Müminlerle Beraber Savaşmaları
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
“Ya Eba Bekir, müjdeler olsun! Allah’ın yardımı geldi. İşte Cebrail, atının dizginini almış ennek’a yokuşuna sürüyor.”
Albânî Tahrici Fıkhı’s-Sire: 226, İbni Kesir: 3/284