ince sızım
Sorumluluk ile ilgili akrostiş şiirler, sorumluluk akrostiş
Sorumluluk akrostişi
Sorumlulukla ilgili akrostiş şiir
Sorumluluk akrostiş şiir
Sorumluluk akrostiş çalışması
Sırrıma ermek için çok düşler kurdum
Oyun oynamadığım belliydi hayatta
Renkler içinde kurulmuş yaşarken
Umutların yittiği yerler vardı dünyada
Medeniyet diye öğrendiğim bencilliği
Liberal düşünceyle egemen kılmışlardı
Umarsızca, birey aklının tavana vurduğu
Lüks yaşamların insanlık adına kutsandığı
Unutulan tüm insancıl değerler konuşulurken
Kendini kurtarma savaşı vardı ekmek kapısında
Bilinç bireyin çıkarına yöneldiğinde
İlk önce Tanrı’sına karşı savaş açtı
Liberal hümanizm insanı kutsallaştırdı
İnsan kutsallaşınca öne aklını çıkardı
Nizam kurdu kendine, hedefinde çıkarları
Canının her istediğini yapmak kutsallığında
İlkesi artık özgürce “bırakın yapsınlar”dı
Oltanın ucuna takılan şatafatlı söylemlerle
Liberalleşen insanın önünde hiçbir şey kalmadı
Aklını kullanıp toplumdan sıyırtan, tepeye çıktı
Neden, nasıl, niçin sorularının artık bedeli vardı
Sistem kuruldu, çıkara kurban insanlar
Oyunlar oynanıyor, sanki ortada canlar
Rotasını tutturan durmadan kazanıyor
Umarsızca toplumdan ayrılıp yükseliyor
Medeniyet buydu işte, bir tarafta fakirlik
Liberal, çıkarcılar diğer tarafta zenginlik
Uyuşma yoktu yaşamlarda tam eşitsizlik
Lafta kalan bütün değerler kapı ardında
Umarsızca çevriliyordu sürekli paraya
Kural belliydi, her şey yasa çıkarılınca
Liberal, bireyci yaklaşımlara uygunca
Alkışlanır oldu tüm insanlıkta adalet adına
Rahat ettirildi toplumun tepesinde burjuva
Istıraplı yaşamların üzerine basılan hayatta
Paylaşım, özgün inançların özünde yatıyordu
Ancak çağ, yalancı insanlık sevgiyle yürüyordu
Yalana, riyaya bulaşmamış insan aramaksa
Liberal, bireyci, çıkarcı düşünceler uzağında
Aklını, kendine, ailesine, topluma sunacak
Şeksiz şüphesiz inançlı insanlarla olacaktı
Istırabın olduğu yerlere çare olmaya çalışacak
Rahatını, huzurunu bütün insanlık için kaçıracak
Yok saymak, yok sayılmak
Olumsuz düşlerde yaşamak
Kendini bilmez davranmak
Sözü bittiği, başladığı yerdir
Anlı şanlı kavgalar başlatır
Yokluğa terk edecek güçler
Mevcut olmak isteyen düşler
Arasında yaşam kavgasıdır
Kısaca tarihin sayfalarıdır
En güçlünün zayıfa yöneldiği
Nidanın insanca yükseltildiği
Bir yaşam umuda yükselirken
Ümitlerini nesillere söylerken
Yok sayılmamak istercesine
Ümitle bende varım dercesine
Kendini ortaya atar bilinciyle
Yok sayan tüm güçler / düşler
Adı barış diye üzerine yürürler
Nedensiz bencillikle üzerlerine
Istırap, acı, kan gözyaşı yüklerler
Lakırdıları ise insanlıktır / yalan
Görünürler hükümranlıklarından
Işığı sadece kendilerine yakılan
Düzen kurarlar “var”a katlarından
Ipıssız, ışıksız karanlıklarından
Rızaları vardır, yok sayılanlardan
1 Cevap
3 yıl önceDuyduğum her ses gördüğüm her şey de sen varsın İlk ilkti benim i...