NotuiteSane
Canım Annem! Senin Gözyaşlarının Hakkı Nasıl Ödenir Bilemem ki!
Dünyanın en şöhretli saray ve salonlarının en lüks yemeklerini hiçbir zaman annemin sıcak çorbasına tercih etmem. En modern pastanelerin ürünleri, onun böreği ve çöreği kadar lezzetli değildir benim için. Çorbasındaki çöreğindeki tadı ve lezzeti hiçbir yerde bulamam; onlar da anne kokusu vardır.
Yeryüzünde anne gibi mukaddes ve değerli bir ikinci varlık yoktur. Onun için hiçbir zaman annemin; "ekmeğine kuru, ayranına duru" diyemem. Onun kokusu olan her şey çok güzeldir.
Anne ağladığı zaman yürekten ağlar, gönülden ağlar, yüreği cayır cayır yanar, hep ıstırap yudumlar. Yavrusu için bir ömür boyu gözleri çağlayan haline gelir. Anne; oğlu okula gider ağlar, askere gider ağlar, hasta olur ağlar, kızı gelin gider ağlar. Ağlamadığı bir an yoktur. Denizler gözyaşı olsaydı, dayanamaz tükenirdi. Canım annem! Senin gözyaşlarının hakkı nasıl ödenir, bilemem ki!
Gözleri görmeyen, doğuştan ama bir genç, duygularını şöyle dile getirir:
"Duydum ki, dünya çok güzelmiş; gündüzü aydınlatan güneş, geceyi aydınlatan ay ve yıldızlar, masmavi denizler, gökyüzü ve dağlar, bahar geldiği zaman renk renk çiçekler, laleler, güller, menekşeler, çayır ve çimenler, her şey çok güzel olur, seyrine doyum olmazmış. Güneş doğarken ve batarken dünyayı ayrı bir güzellik sararmış. Koyunlar, kuzular, cıvıl cıvıl öten kuşlar güzellik senfonisine ayrı bir renk katarmış. Ama ben anlatılan bu güzelliklerin hiçbirini görmedim, hep kendi karanlık dünyamda yaşadım. Ancak yüreğimi yakan tek şey; şu gözlerimle anneciğimi bir kere görseydim, onu seyredebilseydim. Başka şeyleri göremediğim için gam yemem, fakat illa annem, illa annem. Onu görmeyi, doya doya seyretmeyi çok isterdim. Beni dokuz ay karnında taşıyan annemi, dizlerine yatıp uyuduğum, şefkatli elleriyle saçlarımı okşayan, beşiğimi sallayıp ninniler söyleyen, benim için gülüp , benim için ağlayan, yavrum kuzum diyen canım anneciğimi bir kere görebilseydim."
Ana başa taç imiş,
Her derde ilaç imiş,
Bir evlât pir olsa da,
Anaya muhtaç imiş.
Yüce Peygamberimiz (s.a.v):
"Cennet anaların ayakları altındadır."
Derken onun yüceliğini kutsiyetini en güzel şekilde dile getirmişler.
Hayatlarının sonunda, onlara huzur ve saadeti çok görmek, onları kırmak, üzmek, kanatlarının altına alıp şefkatle onlara bakmamak, incelerden ince nazik gönüllerini kırmak ne büyük nankörlüktür.
sükünet
Allah razı olsun ……………