Sözünde Durmak ile ilgili hadisler

Yerine getirmek niyetiyle söz vermek sevaptır Verilen sözde durmak müstehaptır Sözünde durmamak tenzihen mekruh olur Kendisine söz verilen kimse, (Sen bana söz verdiğin için bu benim hakkımdır) demeye hakkı yoktur Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Bir kimse, yapmak niyeti ile verdiği sözü tutamazsa günah olmaz) [Tirmizi]

Yapmayacağı halde, yalan olarak söz vermek haramdır Bu şekilde sözünde durmamak da günah olur Yapmamak niyetiyle söz verdiği halde, sonradan, verdiği sözde durursa, yalancılık günahı affolmuş olur Hadis-i şerifte, (Sözünde durmamak münafıklık alametidir) buyuruldu (İbni Neccar)Sözünde durmaya gücü yetmezse, münafıklık alameti olmaz

Kendisine mal, söz veya sır emanet olunan kimsenin bunlara hıyanet etmesi, münafıklık olur Sözünde durmaya çalışmalıdır Âyet-i kerimede mealen buyuruldu ki:
(Allah, [sözleşmeleri bozmaktan] sakınanları sever) [Tevbe7]

Hadis-i şerifte de buyuruldu ki:
(Vaat, söz vermek borçtur Sözünde durmayana yazıklar olsun) [Deylemi]

Sözünde durmak önemli bir haslettir Bu hususta birçok atasözü vardır Birkaçı şöyledir:
Hayvan yularından, insan sözünden tutulur
Er olan sözünde durur
Allah bir, söz bir
Söz namustur
Söz verme, verdinse dönme!
Söz ağızdan çıkar
Sözünün eri ol!
Tükürdüğünü yalamak [verdiği sözden dönmek] yiğide yakışmaz
Kur’an-ı kerimde, sözünde duranlar övülmekte, sözünün eri denilmektedir