Allah’ın varlığını gösteren kanıtlar

Kaç yaşında oluğumuzu bir düşünelim. Bir yıl daha ilave ederek hesaplayacak olursak, bu kadar yıl önce biz dünyada yoktuk. Annemiz bizi dünyaya getirdi. Küçücük bir bebektik. Nasıl bu hale geldik. Hatta yeni doğan bir bebeğe baktığımızda, konuşamıyor, yemek yiyemiyor, oturamıyor. Ama biz bu gün kendimiz yemek yiyebiliyor, yürüyebiliyor ve okula gelerek pek çok şey öğreniyoruz. Mükemmel vücudumuz, organlarımız, beynimizle, yeteneklerimizle düşünebiliyor, kavrıyor ve bilgi ediniyoruz. Bu kadar mükemmel insan nasıl meydana geldi? Kendi kendimize sormamız gerekmez mi?

Çevremize Bakalım:

Üstünde yaşadığımız koca dünya o kadar düzenli dönüyor ki, onun dönüşü ile gece ve gündüzün başlayıp bitme saatlerinde bir saniyelik bir gecikme bile olmuyor. Bu değişmez düzeni sağlayan kim? Evrende yaşayabilmemiz için ne gerekiyorsa hepsi var. Mevsimler birbirini takip ediyor. Sonbaharda ağaçların yapraklarını dökmesi, kışın bütün tabiatın uykuya dalması İlkbaharda tekrar canlanması, her tarafın rengârenk çiçeklerle donanması, bütün bunları yapan kim? Çevremize bakarak bu örnekleri çoğaltabiliriz.

Allah’ın verdiği aklımızla düşünelim:

Var olan bu şeylerin kendiliğinden meydana geldiği düşünülemez. Çünkü hiçbir şey tesadüfen, kendiliğinden meydana gelemez. Gözlem ve deneye dayanan, varlığın yapısını ve işleyişini inceleyen pozitif bilimler, evrende bir sebep-sonuç ilişkisi olduğunu; hareket ettirici bir güç olmadan hiçbir şeyin hareket edemeyeceğini belirtir. Bu durum varlık ve olayların tesadüfen meydana gelmesinin mümkün olmadığını ortaya koymaktadır. Çünkü insan aklı, hiçbir şeyin kendiliğinden meydana gelmeyeceğini, her şeyin bir yapıcısının var olduğunu kabul etmektedir. Örneğin hepimizin kullandığı kalem ve defterin bir imalatçısı, okuduğumuz kitabın bir yazarı, duvarda asılı duran resmin bir ressamı, oturduğumuz sıranın bir ustası olduğunu kabul ederiz. Yine tarihi bir sanat eserini gördüğümüz zaman, mimar, usta ve işçisini görmediğimiz halde onların bir zamanlar yaşamış olduklarını ve bu sanat eserini meydana getirdiklerini düşünürüz

Bu düşünce bizi nereye götürür?

Bu düşünceler sonuçta biz insanı ve varlıkları yaratan yüce bir kudretin var olduğu inancına ulaştırır. İşte bu büyük yaratıcı, her şeyi bilen gören ve gücü yeten Allah’tır.
Özetle evrenin var oluşu Allah’ın varlığının en büyük delilidir. İnsanın Allah’ın varlığını anlaması için kendisine, yeryüzüne ve gökyüzüne bakması ve düşünmesi yeterlidir.

Bu Konuda Kur’an ne diyor?

Kur’an’da Allah’ın varlığına inanmak istemeyenlere şu sorular sorulmaktadır :" Onlar bir yaratan olmaksızın mı yaratılmışlardır? Yoksa kendileri mi yaratmışlardır? Gökleri, yeri yaratan onlar mıdır? " ( Tur,35-36) Ayrıca Kur’an’da bir yaratıcının varlığının şüphe edilmeyecek kadar açık olduğu bildirilmiştir. " Gökleri ve yeri yaratan Allah hakkında şüphe mi vardır? " ( İbrahim: 10 )

Bu konuda peygamberimiz öğüdü nedir?