Didem

Sevmeyi öğrendim annemin kucağında gülmeyi öğrendim belki en zor anımda

Bu konu Didem tarafından 3 yıl önce açıldı ve Henüz Cevap Yok.
Didem
Didem
ADMINISTRATOR
Üyelik Zamanı: 3 yıl önce
Konu Sayısı: 3434
Yanıt Sayısı: 0
19 Mayıs 2021, 9:55

Sevmeyi öğrendim annemin kucağında gülmeyi öğrendim belki en zor anımda

ecem
Sevmeyi öğrendim annemin kucağında gülmeyi öğrendim belki en zor anımda

Sabahları uyandığımızda kendi penceremizden gökyüzünde gördüklerimizdir hayat.ve hayat çok ihtiraslıdır,kendisine laf ettirtmez de. ona nasıl bakarsanız,nasıl davranırsanız o da size aynı şekilde davranır.bunu pek çoğumuz hatrımızdan çıkarabiliyoruz ne yazık ki.
sevmeliyiz biz herşeyi,dünyayı da öyle.hayat da bizi sevecetir.kötülükler mi var diyorsunuz.elbet onlar olucak,yoksa güzel şeyleri nasıl bilebiliriz,onları nasıl ayırt edebiliriz.herşey monoton olsa.ne sıkıcı.gülümsemeliyiz insanlara.sabah bir yerden bir yere giderken bulutlara da gülümsemeliyiz.bir tebessüm bir insanı ne kadar mutlu eder bilemezsiniz.hele bir sıkıntısı varsa.birini mutlu etmekten güzel başka ne var bu dünyada!pozitif açıdan bakarken şunu hatırladım,hani şu the secret kitabını.tüm dünyada yankılanan.orda da öyle değil miydi,düşünceniz ne olursa hayatınız da o yönde ilerleyecektir.hepimizin başına gelmiştir,deriz ya ‘bu hafta da bütün aksilikler beni buldu’diye.işte negatif düşünüyoruz ve negatifliklerle boğuşuyoruz.pozitif düşünmek ve gülümsemek öyle her babayiğidin harcı da değildir hani.bunun temeli insan sevgisinden geçer.’yaradılanı sevmek Yaradan’dan ötürü’sevgi her şeyin anahtarı gibi klasik bir sözün doğrulandığı an.
neden şu ortalama 60 yıllık ömrümüzü kendimizi harap ederek geçirelim ki.gülümseyelim,sevelim ve hep beraber mutlu mutlu yaşayalım.ne olur ki?…
sabahları uyandığımızda kendi penceremizden gökyüzünde gördüklerimizdir hayat.ve hayat çok ihtiraslıdır,kendisine laf ettirtmez de. ona nasıl bakarsanız,nasıl davranırsanız o da size aynı şekilde davranır.bunu pek çoğumuz hatrımızdan çıkarabiliyoruz ne yazık ki.
sevmeliyiz biz herşeyi,dünyayı da öyle.hayat da bizi sevecetir.kötülükler mi var diyorsunuz.elbet onlar olucak,yoksa güzel şeyleri nasıl bilebiliriz,onları nasıl ayırt edebiliriz.herşey monoton olsa.ne sıkıcı.gülümsemeliyiz insanlara.sabah bir yerden bir yere giderken bulutlara da gülümsemeliyiz.bir tebessüm bir insanı ne kadar mutlu eder bilemezsiniz.hele bir sıkıntısı varsa.birini mutlu etmekten güzel başka ne var bu dünyada!pozitif açıdan bakarken şunu hatırladım,hani şu the secret kitabını.tüm dünyada yankılanan.orda da öyle değil miydi,düşünceniz ne olursa hayatınız da o yönde ilerleyecektir.hepimizin başına gelmiştir,deriz ya ‘bu hafta da bütün aksilikler beni buldu’diye.işte negatif düşünüyoruz ve negatifliklerle boğuşuyoruz.pozitif düşünmek ve gülümsemek öyle her babayiğidin harcı da değildir hani.bunun temeli insan sevgisinden geçer.’yaradılanı sevmek Yaradan’dan ötürü’sevgi her şeyin anahtarı gibi klasik bir sözün doğrulandığı an.
neden şu ortalama 60 yıllık ömrümüzü kendimizi harap ederek geçirelim ki.gülümseyelim,sevelim ve hep beraber mutlu mutlu yaşayalım.ne olur ki?…

Konuya Bir Cevap Yazın

  • 14 Kayıtlı Üye
  • 66282 Konu
  • 160 Cevap
  • Son Üye: aile