Elhamdulillahi ala külli hal ve sive’l-küfri ve’d-dala

‘Sabır dışında şükür’ var mıdır? Cevap, "hayır" idi.

Sabredemeyenin, şükrü de olmuyordu…

Zira, sabrın zıddı, ‘şikayet’ti ve O’ndan geleni sabırla karşılamayan bir insan,
ne kadar nimete mazhar olursa olsun, muhakkak bir şikayet konusu buluyor,
sonra herseyin eksenine bunu yerlestirerek (adeta bir karadelik gibi)
bütün şükür vesilelerini nisyan ve isyan kuyusuna atıyordu…

Bizim belki de durumlarına imrendiğimiz bir çok kişinin
şükrederek değil şikayet ederek yaşıyor olması bunun göstergesiydi…

Şikayeti meslek edinen birinin şükrü de meslek edinmesi imkansızdı.

Buna mukabil, sabrı meslek edinen biri, sabretme durumunda olduğu şeylerin dışında binbir nimetle donatıldığını görüp sükrediyor,
dahası, sabırla karşıladığı hallerin dahi ‘geçmiş günahlara keffaret olmak’ gibi
çok hikmetler ve rahmetler taşıdığını düşünerek onlara dahi şükrediyordu…

İşte ‘sabır içinde şükür’ ifadesi bu sırra bakıyor olmalıydı…

Ki, Resul-i Ekren aleyhissalatu vesselamın bir musibete muhatap kılındığında

"Elhamdulillahi ala külli hal ve sive’l-küfri ve’d-dalal
(Küfür ve dalalet hali hariç, her hal için elhamdulillah)!"

demesi bu sırdan dolayıydı….
alıntı