Hayat…
Dini Çocuk İsimleri
ABDULLÂH: (ar) Allah’ın kulu. Peygamber (asm)’ın en sevdiği isimlerden olup, aynı zamanda babasının adıdır.
MUHLİSE: (ar) Hâlis. Dostluğu, samîmîliği ve her hâli, gönülden ve Allah için olan hanım.
ALİ: (ar) Yüce, yüksek. En büyük sahâbelerden ve Peygamberimiz’in (asm) amcazâdesinin ismi.
KEVSER: (ar) Maddî ve ma‘nevî çokluk, cennette bir ırmağın adı.
ABDÜLKĀDİR: (ar) Kādir olan, kudreti her şeye yeten Allah’ın kulu. Büyük veli Abdülkadir Geylanî hazretlerinin ismi.
RÂBİA: (ar) Takvâsıyla meşhur bir hanım evliyâ.
SAÎD: (ar) Mübârek, mes‘ûd, saadetli. Sahâbe-i Güzîn efendilerimizin isimlerindendir.
SÜEDÂ NÛR: (ar) Saadetli, kutlu, nûrlu hanım.
HUSREV: (ar) Hükümdârlara, padişahlara, sultanlara verilen isim.
FÂTIMA: (ar) Kendisi ve nesli cehennemden uzak kılınmış hanım. Peygamberimizin (asm) en küçük kızının ismidir.
NÛRİ: (ar) Allah’ın ve İslâm’ın nûruna mazhar olan.
TÂHİRE: (ar) Her türlü günah ve ayıbdan uzak duran, temiz hanım.
TALHA: (ar) Dünyadayken cennetle müjdelenen on sahâbeden birinin ismi.
ADÂLET: (ar) Hakka riâyet etme, doğruluk. Hakkāniyet.
NAÎM: (ar) Bolluk ve bahtiyârlık ni‘metine mazhar olan kimse. Cennetin bir tabakası.
MANSÛRE: (ar) Allah’ın yardımına ve muvaffakiyetine nâil olan hanım.
ENES: (ar) İnsan. Bir mübarek sahabînin ismi.
EDÎBE: (ar) Edebli, terbiyeli, zarîf, nâzik hanım
ABBAS: (ar) Peygamberimiz (asm) amcasının ismi.
RUFEYDE: (ar) Hendek harbinde yaralı sahâbeleri tedâvi eden şefkatli hanım sahâbe.
ABDURRAHMÂN: (ar) Merhameti sonsuz olan Allah’ın kulu. Sahâbe isimlerinden olup Rabbimizin en sevdiği isimlerdendir.
MÜSLİME: (ar) Allah katında yegâne din olan İslâm’la şereflenen hanım
FÂRÛK: (ar) Hak ile bâtılı birbirinden ayıran. Hz Ömer’in (ra) bir sıfatı.
HACER: (ar) Kendisine Cebrâil (as) vâsıtasıyla ilk def‘a zemzem ihsân edilen, Hz İsmâîl’in (as) annesi olan vâlidemiz.
ERKÂM: (ar) Akabe bîatına katılmış Sahâbe-i Kirâm’dan birinin ismi.
BASÎRET: (ar) Basîretli, anlayışı ve kavrayışı keskin olan hanım
HÂBİL: (ar) Hz Adem (as)’ın hayırlı evladı.
ÂSÛDE: (f) Rahatlamış, sükûna ermiş, keder ve sıkıntıdan uzak, müsterih hanım.
CA‘FER: (ar) Hz Ali’nin (ra) Mûte harbinde şehîd olan kardeşinin ismi.
HÂLİDE: (ar) Allah’ın bekāsıyla dâimî, ebedî, sonsuz olan hanım.
ABDÜLVEHHÂB: (ar) Çok fazla ihsân eden, çok bağışlayan Allah’ın kulu.
NÛRİYE: (ar) Allah’ın ve İslâm’ın nûruna mazhar olan hanım.
TÂHİR: (ar) Her türlü günâh ve ayıblardan temiz olan. Peygamber Efendimiz’in (asm) isimlerindendir.
ALİYE: (ar)Yüce, yüksek ahlâk lı hanım.
FÂZIL: (ar) Fazîletli, fazîlet sâhibi kişi.
CÂHİDE: (ar) Cehdeden, elinden geldiği kadar dinine çalışan, Allah için gayret eden hanım.
KÂMİL: (ar) Kemâle ermiş, olgun, terbiyeli, edebli.
NESÎBE: (ar) Soylu, soyu temiz ve pâk. Hanım sahâbe isimlerindendir.
İSLÂM: (ar) Hz Muhammed (asm) tarafından insanlığa teblîğ edilen Allah’ın en son dini. Allah’a teslîm olup onun emirlerine uyup, yasaklarından kaçınma.
BAYRAM: (tr) Neş’e ve sevinç günü.
İFFET: (ar) Nâmus, ahlâkça temiz olan hanım.
Nİ‘METULLÂH: (ar) Allah’ın ni‘meti, ihsânı.
ŞÜKRÂN: (ar) Allah’a şükreden, her şeyi rızâ ve teslîmiyetle karşılamaya nâil olan hanım.
MÜCÂHİD: (ar) Allah rızâsı için cihâd eden, dini için gayret eden.
ÂİŞE: (ar) Zenginlik ve bolluk gören. Peygamberin (asm) hanımlarından ve en çok hadîs nakleden sahâbelerdendir.
İHSÂN: (ar) Lütfetme, iyilik etme.
KÂMİLE: (ar) Kemâle ermiş, olgun, terbiyeli, edebli hanım.
CA‘FER: (ar) Hz Ali’nin (ra) Mûte harbinde şehîd olan kardeşinin ismi.
HÂLİDE: (ar) Allah’ın bekāsıyla dâimî, ebedî, sonsuz olan hanım.
ABDÜLVEHHÂB: (ar) Çok fazla ihsân eden, çok bağışlayan Allah’ın kulu.
NÛRİYE: (ar) Allah’ın ve İslâm’ın nûruna mazhar olan hanım.
TÂHİR: (ar) Her türlü günâh ve ayıblardan temiz olan. Peygamber Efendimiz’in (asm) isimlerindendir.
ALİYE: (ar)Yüce, yüksek ahlâk lı hanım.
FÂZIL: (ar) Fazîletli, fazîlet sâhibi kişi.
CÂHİDE: (ar) Cehdeden, elinden geldiği kadar dinine çalışan, Allah için gayret eden hanım.
KÂMİL: (ar) Kemâle ermiş, olgun, terbiyeli, edebli.
İSLÂM: (ar) Hz Muhammed (asm) tarafından insanlığa teblîğ edilen Allah’ın en son dini. Allah’a teslîm olup onun emirlerine uyup, yasaklarından kaçınma.
HANÎFE: (ar) İslâm dinine sımsıkı bağlı bulunan hanım.
NESÎBE: (ar) Soylu, soyu temiz ve pâk. Hanım sahâbe isimlerindendir
BAYRAM: (tr) Neş’e ve sevinç günü.
İFFET: (ar) Nâmus, ahlâkça temiz olan hanım.
Nİ‘METULLÂH: (ar) Allah’ın ni‘meti, ihsânı.
ŞÜKRÂN: (ar) Allah’a şükreden, her şeyi rızâ ve teslîmiyetle karşılamaya nâil olan hanım.
MÜCÂHİD: (ar) Allah rızâsı için cihâd eden, dini için gayret eden.
ÂİŞE: (ar) Zenginlik ve bolluk gören. Peygamberin (asm) hanımlarından ve en çok hadîs nakleden sahâbelerdendir.
İHSÂN: (ar) Lütfetme, iyilik etme.
KÂMİLE: (ar) Kemâle ermiş, olgun, terbiyeli, edebli hanım.
ÂDİL: (ar) Adâlet eden, Allah’ın emirlerini noksansız tatbîk eden.
CÂNÂN: (f) Sevgili, sevilen hanım.
ABDUSSAMED: (ar) Kendisi hiçbir şeye muhtaç olmadığı halde, her şey kendisine muhtaç olan Allah’ın kulu.
TAHİYYE: (ar) Selâmlar, hayır duâları.
NİYÂZÎ: (f) İhtiyâcını sadece Allah’tan isteme ve neticeyi yalnız ondan bilme ni‘metine nâil olan kimse.
FERİHE: (ar) Sevinçli hanım.
LOKMÂN: (ar) Kur’ân-ı Kerîm’de ahlakı övülmüş mübârek bir zât. Peygamber olduğu da rivâyet edilmektedir.
ÂMİNE: (ar) Kalbinde korku olmayan, güvenilir. Şübhesiz, kesin olarak inanan hanım. Peygamberimizin (asm) annesinin ism
SÂLİH: (ar) Dinin emir ve yasaklarına uyan, dindâr, güzel ahlak ve takvâ sâhibi kişi. Bir peygamber adı.
ABDÜLVÂSİ‘: (ar) İlmi her şeyi kuşatan ve rahmeti her şeyi kaplamış olan Allah’ın kulu.
HAFSA: (ar) Hz Ömer’in (ra) kızı. Hz Peygamberin (asm) zevcelerinden olan vâlidemiz.
NÂSİH: (ar) Nasîhat eden, dini insanlara anlatan iyi kimse. Peygamberlerin sıfatlarındandır.
FEHİME: (ar) Zeki, anlayışlı, kavrayışlı hanım.
ADNÂN: (ar) Peygamberimiz’in (asm) atalarından birinin ismi.
GÜZÎN: (ar) Seçilmiş, beğenilmiş hanım.
ÎSÂR: (ar) Kendi de muhtaç olduğu bir şeyi din kardeşini tercîh ederek ikrâm etme. Sahâbelerin sıfatlarındandır.
SÂCİDE: (ar) Her şeyin ma‘bûdu olan Allah’a secde eden hanım.
GIYÂSEDDÎN: (ar) Allah’ın dininin yayılmasına yardım eden kimse.
ZÜMRÂ NÛR: (ar) Güzel, iyi ahlâklı, nûrlu, zeki, bilgili hanım.
İSMÂÎL: (ar) Hz İbrâhîm (as)’ın oğlunun ismi olup Kur’ân-ı Kerîm’de teslîmiyeti ve neslinin şerâfetiyle övülen bir peygamberdir.
HÜSNÂ: (ar) İyi, güzel, cemâli ile kemâli tam olan hanım.
RÂİF: (ar), Merhametli, şefkatli olan kişi.
ÂFİTÂB: (f) Güneş gibi nûrlu hanım.
NÂZIM: (ar) Nizâma koyan, düzenleyen kişi.
FERÎDE: (ar) Tek, benzeri nâdir bulunan hanım.
CÂVİD: (f) Dâimî kalacak olan, Allah’ın ebedîleştireceği kul.
BEREKET: (ar) Bolluk, saadet, mutluluk, Allah’ın ikrâmı.
LÛT: (ar) Gayret ve şevk timsâli, kahraman bir peygamber.
LEYLÂ: (ar) Uzun ve karanlık gece.
1 Cevap
2 yıl önceHadi bay bay ben yatıyom gı....