Misafir Üye
yunus emre’nin insana bakış açısı hakkında inceleme yazısı lazım bana bu konuda yardımcı olabilirmisiniz lütfen 🙁
Deli Sevdam
Yunus Emre’nin İnsana Bakış Açısı
Yüzyıllar ötesinden yazdıklarıyla sesini günümüze duyuran Yunus’un ele aldığı konular insanlık var oldukça eskimeyecek konulardır. Yunus’un bu konuları dili oldukça iyi kullanarak mükemmel bir şekilde ele almasının altında içinde yaşadığı toplumdan kopmamış olması, onlar gibi düşünüp onlar gibi yaşamış olması yatar.
Yunus Emre, temiz yaratılışlı Anadolu köylüsünün yardımsever ve saf niteliklerine sahip, gönlü sevgi ve şefkatle dolu birinsan olarak insanlık aşkını şiirlerinde terennüm etmiş büyük bir şiirdehâsıdır. Onun şiirlerindeki engin insanlık muhabbeti, –düşünce plânında- gücünü İslâmî inançlardan almıştır. Kur’ân ve Hadîs gibitemel İslâm ilimlerine vukufu, eserlerinde açıkça görülen bu Hak veHalk şairi, özellile tasavvuf çerçevesinde, insanlık sevgisini en yüce amaç sayan eşsiz güzellikte şiirler söylemiştir.
Yunus’un insan sevgisi, kaynağını İslâm inanç vebilimlerinden aldığı için bütün insanlara aynı sevgi gözüyle bakar.Onun insan sevgisi, insanı sevme noktasında kalmayıp zerreden toprağa, topraktan hayvana, insandan Allah’a uzanan bir seyir takipeder ki, bu gerçek sevgi, “Allah sevgisi”dir.
Yunus Emre;
1. Varlığı ve insanlığı “tevhîd”, birlik penceresinden gören,
2. Gönlü “aşk”la dolu olduğu için halkı seven ve halkın sevdiği,
3. Sevgiyi, insanlığı yücelten; Hakk’ı alçak gönüllere,insanlığa, sevgiye indiren,
4. Her zaman ezenlere karşı durmuş, ezilenlerden yana tavır koymuş,
5. İnsanları birliğe, dirliğe, doğruluğa, barışa çağıran,yaşamayı seven ama ölümden korkmayan,
6. Kendini, çevresini, çağını aşarak, küçük kaygılardan kurtulup büyük kaygılara yönelmesini bilen kâmil bir insandır.
7. Yunus verdiği mesajlarla geleceğe kalabilmenin yollarını da gösterir
Ona göre insanın ve insanlığın gelecekte huzurlu ve mutlu olabilmesi, iyi ve güzel hasletlerin nesilden nesile aktarılabilmesi için;
•İnsanı tanımalı, sevmeli ve sevilmelidir.
•Yaşadığı çevreden ve hayattan kopmamalı; tabiatı, çevreyi, olayları ve insanları iyi gözlemlemelidir.
•Dili iyi bilmeli, sade, anlaşılır ve mükemmel bir biçimde kullanmalıdır.