Peygamberimizin Kader ve Haşir Konusunda Hutbesi

“Ey insanlar! Siz yalın ayak, çıplak ve sünnetsiz bir şekilde Allah’ın huzurunda haşr olunacaksınız. Allah Teâlâ “O gün göğü yazı tomarlarını dürer gibi toplarız. İlk yaratmaya başladığımız gibi onu iade ederiz. Üzerimize söz; biz bunu mutlaka yapacağız” (Enbiya: 21:104) buyuruyor. Şunu bilin ki, mahlûklar içinde ilk giydirilen kişi Hz. İbrahim’dir. Benim ümmetimden Bazı kimseler getirilip sol tarafa ayrılacaktır. Ben “Ey rabbim! Bunlar benim ashabımdır” diyeceğim. Rabbim bana “Onların senden sonra ne icat ettiklerini bilmezsin” der. Ben de, Allah’ın salih kulu Hz. İsa’nın dediği gibi derim: “Ben onlara benim ve sizin rabbiniz olan Allah’a kulluk edin, diye senin bana emretmiş olduğundan başka bir şey söylemedim. Ben onların içinde olduğum sürece onları kolladım, fakat sen beni vefat ettirince onları gözetleyen yalnız sen oldun. Sen her şeyi görensin” (Maide: 5:117) Allah Teâlâ “Sen onlardan ayrıldıktan sonra onlar topuklarının üzerinde döndüler” buyurur. Ben de “Benden uzak olsunlar, benden uzak olsunlar, benden uzak olsunlar” derim.
Bir kitap vardır ki, Allah orada cennet ehlini isimleriyle, nesepleriyle yazmıştır. Bu cennetlik kimseler devamlı sayılmakta ve kıyamete kadar bunların sayılarında ne eksilme, ne de fazlalık yapılmaz. Bir kitap vardır ki, Allah ona da cehennemliklerin isim ve neseplerini yazmıştır. Bunlar da devamlı sayılır, kıyamete kadar sayılarında eksilme ve artma yapılmaz. Cennetlik bir kimse, hangi ameli işlerse işlesin sonunda cennetliklerin amelini yapar. Cehennemlik kimse de hangi ameli işlerse işlesin, sonunda cehennemliklerin amelini yapar. Bazen saadet ehli, şekavet ehlinin yolundan öyle yürür ki, bunlar şakilere ne kadar benzerler. Hatta “Bunlar şakilerdir” denilir. Fakat sonunda saadet onlara yetişir ve onları kurtarır. Bazen da aslında şaki olanlar, saadet yolunda o kadar yürürler ki, bunlar saadet ehline çok benzerler. Hatta “Bunlar saadet ehlidir” denilir. Sonunda şekavet onlara yetişir ve onları saadet ehli arasından çıkarır. Allah Teâlâ, kitapta saadet ehlinden yazdığı kimseyi, eceline devenin iki sağımı arasındaki zaman kadar bile kalsa, o kimseyi bahtiyar edecek bir ameli ona yaptırmadıkça vefat ettirmez. Kitapta şaki yazdığı kimseyi de, ecelinden önce, devenin iki sağımı arasındaki zaman kadar bile kalsa, onu bahtsız edecek ameli ona yaptırmadıkça vefat ettirmez. Ameller sonuçlarıyla değerlendirilir.

M.Ali Kaya