Hayat…
İlk vahiy
Sevgili peygamberimiz otuz sekiz yaşındayken bazı sesler duymaya başladı. Çoğu kez ?Ya Muhammed!? diye bir ses duyuyordu ama sesin sahibi görünmüyordu.
Bu durum bir yıl kadar sürdü. Otuz dokuz yaşına geldiğinde ise "sadık rüyalar" görmeye başladı. Gece gördüğü rüyalar gündüz aynen gerçekleşiyordu. Sevgili peygamberimiz bu dönemde insanların arasından uzaklaşıp derin düşüncelere dalıyordu. Başına gelen garip olayların anlamını çözmeye çalışıyordu. Ama bu olağanüstü olayların kendisini peygamberliğe hazırlamak için Allah (celle celâluhu) tarafından meydana getirildiğini bilmiyordu.
Sevgili peygamberimiz her yıl Ramazan ayında Hira Mağarası’na çıkardı. Burada zamanını dua ve ibadetle geçirir, toplumun kötü gidişine çareler arardı. Kırk yaşına bastığı 610 yılının Ramazan ayında da yine Hira Mağarası’nda ibadet ediyordu. Peygamber olma zamanı gelmişti.
Vahiy meleği Cebrail (aleyhisselam) Efendimize şöyle seslendi:
– Oku.
– Ben okuma bilmem.
– Oku.
– Ben okuma bilmem.
– Oku.
– Söyle, ne okuyayım?
Bu soru üzerine Cebrail (as) Alâk Sûresi’nin ilk beş ayetini okudu:
– Yaratan Rabbinin adıyla oku. Rabbin insanı bir ceninden yarattı. Oku. Rabbin sonsuz cömertlik sahibidir. O (cc) insana kalemle yazmayı öğretendir.
Sevgili Peygamberimiz bu ayetleri tekrar etti. Ayetler Efendimizin aklına ve kalbine yerleşti. Cebrail (as) ortadan kaybolunca efendimiz mağaradan çıkıp Mekke’ye doğru koşmaya başladı. Mağaradan çıkınca göğe baktı Cebrail (as) oradaydı. Başını nereye çevirse Cebrail’i (as) görüyordu. Koşmaya devam etti. Taşlar ve ağaçlar kendisine ?Esselamu aleyke ya Rasulallah!? diye selam veriyor, peygamberliğini tebrik ediyorlardı. Sevgili peygamberimiz çok korktu. Evine geldiğinde konuşamaz hale gelmişti. Sadece "Beni Örtün." diyebildi. Eşi Hazreti Hatice peygamberimizi yatağa yatırdı ve üstünü örttü.
Korkusu geçip sakinleşince Efendimiz olanları Hz. Hatice’ye anlattı. Hz. Hatice de Efendimizi teselli etti ve şöyle dedi:
– Sabret. Vallahi ben senin peygamber olmanı ümit ediyorum.
Daha sonra sevgili Peygamberimiz ve sadık eşi Hz. Hatice putlara tapmayan âlim bir kişi olan Varaka bin Nevfel’e gittiler. Olan biteni O’na da anlattılar. Varaka Efendimizi dikkatlice dinledi ve hiç tereddüt etmeden şöyle dedi: – Sana gelen vahiy meleği Cebrail’dir. Sen de bir peygambersin. Sayı:126Bölüm:Kıssadan Hisse