Kayıtsız Üye
anneler günü ile ilgili anılar denemeler lazım
Deli Sevdam
Anneler Günü İle İlgili Anılar, Denemeler
ANNEM (ANI)
Ünlü bir yazanınız, annesi ile ilgili unutamadığı bir anısını anlatıyor.
Annemle ilgili bir anımı bir de annemin fotoğrafım istemişsiniz.
Annemin hiç fotoğrafı yoktu.
1926 yılında yirmi altı yaşındayken veremden ölen annem bütün yaşamında resim çektirmedi. Çünkü o zaman bizim ortamımızda – yeni kuşaklar pek şaşacaklar belki de – resim çektirmek günah sayılırdı. Yalnız, askerlik gibi resmi işleri için erkekler vesikalık resim çektirirlerdi.
Annem ölüm döşeğindeyken ben okuduğum yatılı okuldan çoktan kaçmıştım; ama bunu annem de babam da bilmiyordu.
Ölümünden üç gün öncesinden, beni annemin yanına sokmuyorlardı. Ölümünden bir gün önceydi. Annemi yattığı odanın kapısından içerde konuşulanları dinliyordum. Annemin şu sözlerini duydum;
– Oğlum yatılı okulda ya, artık gözlerim açık gitmeyeceğim… Oysa ben bir okul kaçağıydım. Parasız yatılı okuldan kaçmıştım.
Annemin bu sözlerini duyunca, ağlayarak evden çıktım. O zaman on bir yaşındaydım.
Ertesi gün de annem öldü. Sesi hep kulağımdaydı.
– «Oğlum yatılı okulda ya, artık gözlerim açık gitmeyeceğim..»
Okumamın tek nedeni annemin bu sözleriydi. Bütün hayatımda annemin duyabildiğim bu sözleri kulağımdan hiç eksilmedi. Hep onun bu sözlerini düşündüm. Yalnız bunun için okudum, okula gitmenin yollarını aradım. Onun sözleri beni kamçıladı. Yoksa okul kaçkını on bir yaşındaki ben, bir daha hiç okula gidecek değildim. Beni okula göndermeye zorlayacak kimse de yoktu, yoksulduk.
Bugünkü kişiliğimi, anneme, özellikle annemin duyduğum son sözlerine borçluyum.
Aziz NESİN
ANNELERİN GÜNÜ (DENEME)
On yıl öncesine kadar “Anneler Günü”ne hiç önem vermezdim.
Eğer aklıma gelirse, bu işi bir telefonla geçiştirir, unuttuğumda ise; anacığımın sınırsız şefkatine güvenerek “bir dahaki sefere” derdim.
O zamanlar ben, şimdiki gibi Adapazarı’nda otururdum. Annem ise, İstanbul’daki evinde yaşar, benim veya kardeşlerimin ısrarlı davetlerine rağmen:
–Ben burada daha rahatım evladım, derdi. Ara sıra beni yoklayın yeter.
Esasında bizim rahatsız olmamızdan korkar ve bu hassasiyetini, yavrularından uzak kalmanın verdiği acısına kalkan yapardı.
Ve şimdi…
Yani tam on yıl sonra…
Artık “anneler günü”nü unutmayacağıma, bunu yılın her gününe yayacağıma ve ona ayırdığım hediyemi günü gününe (vereceğime yemin etmiş durumdayım.
Ve Allah biliyor ki, bu hediyeyi o günden bu güne kadar bir kere bile ihmal etmiş değilim.
Sabah namazlarından sonra kabrine gönderdiğim bir yasin-i şerifi, eminim ki hemen yanı başında yatan babamla birlikte paylaşıyordur.
CÜNEYD SUAVİ
ANNELER GÜNÜ İLE İLGİLİ DENEME, YAZI
Bugün” Anneler Günü “ hani o canımız yandığı zaman “ Yandım Anne “ diye haykırdığımız.
Hani o geceleri yattığımız zaman gelip yorganı üstümüze koyan ve odadan çıkarken bile dönüp evladına bakan.
Hani o duygu seli konumlarında hep evladını düşünen ve aklından çıkarmayan yine anneler.
****
Dünyada her yıl Mayıs ayının ikinci haftasında kutlanan “ Anneler Günü “ bu yıl daha değişik ve daha coşkulu kutlanacak. Gönül isterdi ki sevgili annelerimizi yılda bir kez kapsamlı bir şekilde kutlamakla kalmasaydık.
Ayın, günün her saatin de sevgili annelerimizi layık olduğu şekilde kutlamalıyız.
****
Ben annemi yıllar önce kaybettim. Annemi kaybettikten sonra bir insanın yaşamdaki en büyük desteğinin anne olduğunu daha da iyi anladım.
Hayatın içinden anneleri çocukları ile gördüğüm zaman onları kıskanıyorum. Ama bir gerçek var. Hayat devam ediyor.
Ben anne şefkatini doya doya yaşayamamanın verdiği eksikliği çok iyi biliyorum.
Keşke annem yanımda olsaydı dediğim çok anlar oldu.
İnsanların en sıkıntılı anlarında etrafında kimseler bulunmadığı anda yanlarında mutlaka anneleri vardır.
Bugün” Anneler Günü” annesi olanlar çeşitli hediyeler alıp annelerini mutlu edecekler.
Ben ve benim gibi olanlarda ellerinde bir gül ile annelerini mezarları başında gözyaşları içinde ziyaret edecekler.
Abilerim, küçüklerim, ablalarım, kardeşlerim annenizin kıymetini bilin.
Yaşamın acı dönemlerinde bazı gerçekleri yaşadığınız zaman kıymetli varlıklarımızın değeri daha da iyi anlaşılıyor.
Ben bazen “Keşke vücudumun bir parçası olmasaydı ama yanımda annem veya babam olsaydı.” dediğim anlar çok oldu.
Bazen hayatın içinden bazı çirkin görüntülere şahit oluyorum. Annesini azarlayanları görüyorum. Annesine küfür edenleri de görüyorum.
O anda anne yüreğinin nasıl parçalandığını onların neler hissettiklerini biliyorum.
Yazık!…
En değerli varlığınıza hayat devam ederken en büyük acıyı yaşatıyorsunuz.
Peygamber Efendimiz “ Cennet Annelerin Ayakları altındadır.” Söylevine karşılık annelere yapılanlara bakın.
Bugün anneleriniz yanınızda yarın yanınızda olmayacak.
Annelerinizi mutlu edin!…
Onlara nasıl evlat olduğunuzu gösterin,
Onları sevindirin…
Onları mutlu edin ki, biz anneleri hayatta olmayanlarda sizleri görüp tatlı bir kıskançlık yaşayalım.
Herkesin anneler günü kutlu olsun.
Benim gibi annesi hayatta olmayanlara da Allah sabırlar versin…
Abdullah ERGÜN
1 Cevap
2 yıl önceçok kısalar ama yinede işime yaradı...