Hayat…
Efendimizin Şemaili
Yaratılış ve ahlâk itibariyle insanların en üstünü idi
Bütün Peygamberlerin en güzeli o idi
Boynu uzun ve gümüş gibi saf, omuzları ve pazuları kalın, parmakları uzundu
Kendisi şişman değildi
Uzuna yakın orta boylu, güçlü ve kuvvetli idi
Mübarek cildi ipekten yumuşaktı.
Yüzü hafifçe yuvarlak, kaşları hilâl gibi idi
Kirpikleri uzun gözleri kara, büyük ve son derece güzeldi
Saçları ne pek kıvırcık, ne de pek düz idi
Sakalı sık ve tamdı. Uzun değildi
Cismi güzel, kokusu hoş idi
Sünnetli olarak ve göbeği kesik vaziyette doğmuştu
Yüzü gül gibi kırmızıya benzeyen beyaz ve nuranî berrak ve ışıklı idi
Dişleri inciler gibi beyazdı
Konuşurken ön dişlerinden nurlar saçılır gülerken ağzında ışıkların bile aydınlandığı sanılırdı
Koku sürünsün veya sürünmesin teni ve teri en güzel kokulardan daha güzel kokardı
Mübarek eliyle bir çocuğun başını okşasa, o çocuk diğerleri arasından hemen seçilir belli olurdu
Pek uzaktan işitir kimsenin göremeyeceği mesafeden görürdü
Bir yere giderken sağına soluna bakıp yürümez vakar ve süratle ilerlerdi
Yüzünde nur sözünde kuvvet lisanında bir güzellik vardı
Herkesin aklına göre söz söyler herkese güler yüz gösterirdi
Kimsenin sözünü yarıda kesmez haşin davranmaz mütevazi yaşardı
O’nu ansızın görenler heyecan ve sevgiyle ürperir konuşunca hayran olurdu
Bütün insanları hoş tutar hizmetçilerine şefkatle muamele ederdi
Kendisi ne yer ne giyerse hizmetçilerine de onları yedirir, onları giydirirdi
Çocukları çok sever saçlarını okşar, onlarla konuşurdu
Son derece cömert sözüne sâdık ve merhametli idi
Güzel ahlâk bakımından insanların en üstünü idi
Hülasa kâinatın efendisi, Allah’ın sevgilisi, mü’minlerin baş tacı hasta gönüllerin ilâcı çaresizlerin yardımcısı, mazlumların koruyucusudüşünülebilen her türlü üstünlüğün sahibi idi
Allah’ın salât ve selamı O’nun ve O’na yakın olanların üzerine olsun