Jelibon
ESKİ ZEHİR DİŞLERİNİN YERİNE GELEN YENİLERİ
Zehir dişleri de öbür dişler gibi arada sırada düşerler. Zehir dişinin «dentin» veya «fildişi» denilen sert maddesi, dişle dolacak yuvanın arkasındaki diş etinde depo edilir. Önce zehir dişinin ucu meydana çıkar, bundan sonra tıpkı tuğla bir bacanın yapılışı gibi buna azar azar dentin ilâve olur. Kullanılmakta olan her zehir dişinin arkasında çeşitli gelişme safhasında üç yedek bulunur.
Zehirli yılanlarda üst çenenin önündeki İçi kanallı zehir dişleri her yanda bir çift olmak üzere, bulunurlar. Her çift dişin bir tanesi çene kemiğine sıkı sıkıya bağlıdır. Zehir dişi kanalının üst ucundaki delik, gözlerin arkasında yer almış zehir bezlerinden çıkan boruya değer. Bir zehir dişi düşeceği vakit, tam gelişmiş bir yedek bitişikteki yuvaya kayar. Böylece birkaç gün için aynı çenede iki zehir dişi yer alır. Derken eski zehir dişini tutan kemiksel madde bünye tarafından emilir ve kana karışıp gider. İşe yaramaz hale gelmiş zehir dişi ise ya düşer, ya da yılanın avına saplanarak onunla birlikte yutulur. Zehir dişlerinin düşmesi ve yerine yenilerinin gelmesi için vücut bulmuş bu çetrefil mekanizma, zehirli yılanların av takımının daima formunda olmasını sağlar. Zehirli yılanların, üst çenelerinin her bir yanında en azından bir tane işe yarar zehir dişleri vardır. Gelişme devresinde, yedek zehir dişi, daima yılanın iriliğiyle orantılı olarak büyür.