Beyaz Gül
Kurandaki duraklama işaretleri anlamları
Kuranda duraklar ve anlamlari
Kur’an-ı Kerim’de, kelimelerin üstünde ve altında bazı işaretler vardır ki bunlara "secavent(durak)" adı verilir.
Bu işaretler şunlardır:
م Mim: Muhakkak durmalıdır. Durmak vâcib, geçmek haramdır. Durulmayıp geçilirse anlam bozulur.
ط Tı: Durmak gerekir.
ج Cim: Geçmek de durmak da câizdir fakat durmak daha iyidir.
ز Ze: Geçmek de durmak da câizdir fakat geçmek daha iyidir.
ق Gaf: Geçmek de durmak da câizdir fakat geçmek daha iyidir.
لا Lâmelif: Durulmaz! Bulunan yerde durulursa, önceki kelime ile birlikte tekrar okunur. Âyet-i kerime sonunda durunca, tekrar edilmez.
قف Gıf: Durmak daha iyidir.
ص Sad: Durmakta mahzur yoktur.
صلي Sad-Lam-Ya: Geçmek daha iyidir.
صلح Sad-Lam-Ha: Geçmek de durmak da câizdir.
ع Ayn: Bazı âyet-i kerimelerin sonunda bulunur. Namazda okunursa bu işaret bulunan yerde rukûya gitmek iyi olur.
ك Kef: Kezalik demektir. Kendisinden önce hangi secavent geçmişse, bu da öyle demektir.
Üç nokta: Bu üç noktanın birisinde durulur. Eğer üzerinde üç nokta bulunan birinci kelimede durulursa, üç nokta olan ikinci kelimede durulmaz. Birinci kelimede durulmamışsa, ikincide durulur. Her ikisinde de durmamak veya her ikisinde de durmak câiz değildir. Örnek: Kadr sûresi sonu