ince sızım
Medusa’nın Salı Tablosu (Louvre Müzesinde Sergilenen Eserler)
Medusa’nın Salı (Fransızca Le Radeau de la Méduse), Fransız ressam Théodore Géricaultromantizminin ikonlarından biri sayılan yağlıboya tablodur. Boyu 491 cm, genişliği 717 cm olan tabloyu, Géricault yirmi yedi yaşındayken tamamladı. Tabloda, 1816 yılında Moritanya açıklarındaki Arguin Kayalıkları’na çarpan Fransız fırkateyni Méduse’ün çaresiz yolcuları, bir salın üzerinde betimlenmektedir. Resim, bir kazazedenin hatırlayıp anlattığı bir anı gösteriyordu: Kurtulmalarından önce, ufukta bir gemi görmüşler (resmin sağ üst tarafında) ve ona işaret göndermeye çalışmışlardı. Ancak gemi gözden kaybolmuştu ve kazazedenin sözleriyle saldakiler "çılgınca bir mutluluktan derin bir ümitsizlik ve kedere düşmüşlerdi". Argus isimli bu gemi iki saat sonra geri dönmüş ve hayatta kalanlarıkurtarmıştı.
[IMG]http://www.delinetciler.net/forum/attachments/forum791/17195d1295979420-800px-th-c3-a9odore_g-c3-a9ricault_-_le_radeau_de_la_m-c3-a9duse.jpgdolunay
Medusa’nın Salı
(Le Radeau de la Méduse)
Oldukça büyük boyutlardaki (491 × 717 cm) bu tablo 1819’da Paris Salonu’nda ilk sergilendiğinde tartışmalı yorumlara sebep oldu. Tabloyu tutkuyla övenler kadar kınayanlar da mevcuttu. politik bir mesajı – geminin batmasına sebep olan kaptan deneyimsizdi ancak politik açıdan kuvvetli bir Bonapart karşıtıydı – da bulunan resim, romantik resmin canlanmasını ve neoklasizm stilinden kopuşun başlamasını sağlamasıyla da sanatsal açıdan başarılıydı. Tarihi resim türünün epik ölçülerinde yapılan resim aynı zamanda Fransa’da güncel bir haberi konu alan ilk tabloydu. Uzakta olduğu varsayılan kurtarma gemisine bayrak sallayan merkezi figürün kas yapısındaki kusursuzluk neoklasizm ekolünü hatırlatır, ancak tablonun genelinde romantizm hakimdir. Işığın ve gölgenin doğallığı, bitkin vücutların gerçekçiliği ve kompozisyonun duygusal karakteri tabloyu neoklasizmin sadeliğinden uzaklaştırır. Medusa’nın Salı’nı önceki tablolardan ayıran bir başka özellik de güncel bir olayın, dini ve klasik temalar kullanılmadan, kahramanlıktan uzak ve sıradan insanlarla anlatılmasıdır.