Büyük Odalık Tablosu (Louvre Müzesinde Sergilenen Eserler )

Büyük Odalık Tablosu (Louvre Müzesinde Sergilenen Eserler )

ince sızım
Büyük Odalık Tablosu (Louvre Müzesinde Sergilenen Eserler )

Büyük Odalık (Fransızca: La Grande Odalisque), 1814 yılında Jean Auguste Dominique Ingresneoklasisizmden ayrılma ve egzotik romantizmeBüyük Odalık, ilk sergilendiğinde büyük ilgi çekti. İnce uzun oranları ve anatomik gerçekçilikten uzaklığı ile dikkatleri topladı. Eser şu anda Paris’teki Louvre Müzesi’nde sergilenmektedir.

Büyük Odalık (La Grande Odalisque)

Tarihi

Tablo, Napolyon Bonapart’ın kız kardeşi Napoli kraliçesi Caroline Murat tarafından sipariş edildi[Giorgione tarafından çizilmiş Uyuyan Venüs ve Titian’ın Urbino Venüsü’nü ilham alsa da asıl olarak 1809 yılında Jacques-Louis David’in Madame Récamier’in Portresi’nden etkilendi. Resimde yatay ve izleyiciye arkasını dönmüş bir cariye bozuk bir oranla çizildi. Kadının küçük bir kafası, biçimsiz kol ve bacakları vardı. Ingres, tıpkı Parmigianino gibi maniyeristler gibi soğuk renk tonları kullandı. Parmigianino’nun da Uzun Boğazlı Madonna isimli anatomik bozukluğu ile ünlenmiş bir tablosu vardı.

Ressamın farklı stilleri bir araya getirmesi, klasik şekli romantik temayla birleştirmesi, tablo 1814 yılında ilk kez gösterildiğinde büyük tepki çekti. Eleştirmenler, ressamı çağdaş içerik ve şekil tarzına başkaldırmış bir isyancı olarak tanımladılar. Paris Salonu’nda 1819 yılında sergilnn tabloyla ilgili olarak bir eleştirmen "ne kemikler, ne de kas, ne kan, ne yaşam, ne kabartma… Aslında bu yapaylığı sağlayan hiçbiri değildi." dedi. Sanatçının anatomik gerçekçiliği önemsememiş, bunun yerine kavisleri ve şehveti aktarabilmek için uzun çizgileri tercih etti.